BALŠA Knežević: Zašto izraz „svetosavska sekta“ nije etiketiranje i šovinizam, već adekvatan termin…

Većina ljudi koji se „kunu“ i spremni su da uđu u fizičke obračune ili čak počine zločine u ime svetosavlja i tzv. SPC, ne kriju da su poštovaoci ove organizacije zato što je učestvovala u ratnohuškanju, davala duhovno-ideološku potporu ratnim razaranjima i zločinima. Najekstremnijim pripadnicima ove organizacije odgovora što njeni popovi glorfikuju kriminalce, izdajnike i ratne zločince, bave se politikom i predstavljaju propagandiste velikosrpskog nacionalizma koji su sjutra spremni da podstaknu nova ratna razaranja na ovim prostorima. Naravno, niko od tih „vjernika“ vjerovatno ne zna ni koliko ima Jevanđelja u Novom zavjetu, ako su uopšte za njih i čuli.

Parareligijska organizacija poznata pod akronimom SPC, nedvosmisleno je jedan od najjačih, ako ne i najjači činilac na crnogorskoj političkoj sceni, i zahvaljujući prije svega njoj u Crnoj Gori je došlo do promjene vlasti 30. avgusta 2020. godine.

Takozvana SPC ne počiva na načelima izvornog pravoslavlja i hrišćanstva, već na velikosrpskoj, hegemonističkoj, genocidnoj ideologiji zasnovanoj na militantnom svetosavlju i nacionalističkoj ideologiji ”krvi i tla”.

U prilog tvrdnjama da se radi o čistoj parapolitičkoj organizaciji, koja osim formalne nema druge veze sa hrišćanstvom i pravoslavljem, govore hiljade činjenica i dokaza koji ovu zlokobnu velikosrpsku ispostavu dovode u vezu sa ratnim razaranjima, zločinima, pedofilijom, subverzijom… a o kojima Portal Aktuelno piše već godinama.

Zbog svega toga ovu organizaciju nazvali smo, i oslovljavamo je kao „svetosavska sekta“, što izaziva negodovanje i revolt, ne samo kod ljudi zaslijepljenih militantnim svetosavljem, već i kod onih koji znaju da je sve što Portal Aktuelno piše o ovoj organizaciji apsolutna istina. Oni smatraju da mi “etiketiramo” ili smo “šovinisti”.

Čelnici SPC se uglavnom bave politikom i biznisom u pauzama širenja velikosrpskog nacionalizma

Svjesni smo da postoji veliki broj pristalica militantnog svetosavlja, koji nikad nijesu ni pogledali Jevanđelja, pa im je parapolitički, nacionalistički, kriminalni i ratnohuškački segment koji se vezuju za SPC sasvim prihvatljiv i čini osnovu njihove „vjere“. Političarima, kao osvjedočenim oportunistima, ovakva profilacija organizacije koja se izdaje za crkvu optimalna je za manipulacije, pa podržavaju njeno zastranjenje od istinske vjere.

Za one koji ne potpadaju pod ove kategorije ponovićemo argumenteciju zašto SPC smatramo sektom i zašto to nije etiketiranje i govor mržnje, već nažalost činjenično stanje koje se mora promijeniti da bi pravoslavlje u Crnoj Gori moglo da bude postavljeno na zdrave temelje.

Nesporni dokazi sektašenja

Prema društveno usvojenoj definiciji, sekta (lat. secta i lat. sequi) je izdvojena ili zatvorena grupa ljudi koja čvrsto slijedi svoja uvjerenja, najčešće religijska ili mistična.

Sekta se najčešće formira nasuprot osnovnoj grupi iz koje je potekla, razvijajući učenje, odnosno mističnu dogmu, koja je po uvjerenju njenih članova ispravnija u odnosu na učenje osnovne grupe. Članovi sekte obično imaju čvrstu organizaciju i jedinstvene obavezne rituale i zaslijepljeni su za istine koje im neko predočava o njihovim uvjerenjima.

Samim apriori uvidom u društveno usvojenu definiciju sekte i sektašenja, da se zaključiti da postoje nepobitne podudarnosti između militantnog svetosavlja, koje u Crnoj Gori zastupa takozvana SPC i sektašenja.

Svetosavlje kakvo je zastupljeno u Crnoj Gori, ima sve karakteristike izdvojene i zatvorene grupe koja funkcioniše po principu zilotizma i ima svoje jasne političke ciljeve. Kao takva ova dogma, osim što zadovoljava prvi uslov da bude svrstana u kategoriju sekti, automatski ispunjava i drugi uslov – da je formirana nasuprot osnovnoj grupi iz koje je potekla – hrišćanskoj i pravoslavnoj grupi vjerskog učenja.

Dimitrije Ljotić i Nikolaj Velimirović – rodonačelnici militantnog svetosavlja

Da agresivno, političko svetosavlje koje zastupa organizacija koja se vodi pod akronimom SPC nema nikakve veze sa pravoslavljem i hrišćanstvom dokazali smo u prethodnim tekstovima. Da ne bi gubili vrijeme na dokazivanje nečega što je već dokazano, ostavićemo linkove koji potkrjepljuju tezu o potpunoj distinkciji svetosavlja sa jedne strane i pravoslavlja i hrišćanstva sa druge.

S obzirom da smo u tri gore linkovana teksta obuhvatli dogmatske elemente takozvane SPC, moramo obratiti pažnju na nedvosmisleno bitan aspekt u ukazivanju na sektaški karakter ove organizacije – odnos prema državi u kojoj funkioniše SPC i većinskom stanovništvu te države.

I laicima je poznato iz izjava visokih funkcionera takozvane SPC da ova organizacija ne priznaje državu Crnu Goru i da Crnogorce smatra za produkt fikcije, odnosno za narod koji u stvari ne postoji ili koji je, u najboljem slučaju, vezan za ”lažnu naciju”.

Čelnici SPC u vijek uz političare koji negiraju Crnu Goru

Ova organizacija takođe nije registrovana u državi Crnoj Gori, pa prema svim zakonima reciprociteta, takozvana SPC je strano tijelo i od države mora biti tretirana kao nepriznata parapolitička organizacija koja funkcionište mimo svih zakonskih propisa i institucija. Takozvana SPC takođe ima tendenciju da funkcioniše po sopstvenim zakonima i pravilima koja će, za njene funkcionere, biti iznad državnih zakona, što su priznali kada je lider ove organizacije Porfirije Perić svojevremeno izjavio da će ”temeljni ugovor biti iznad lokalnih zakona”.

Dakle, ako takozvana SPC ne priznaje državu i želi da bude iznad njenih zakona, po automatističkom reciprocitetu ni država ne priznaje tu organizaciju. To je veoma važan segment da bi jedna organizacija bila proglašena sektom.

Ritualni kriterijumi i zaslijepljenost pratilaca

Što se tiče kriterijuma da članovi sekte obično imaju čvrstu organizaciju i jedinstvene obavezne rituale, takozvana SPC to takođe ispunjava. Ritualna posvećenost njihovih članova i čvrsta organizacija lako su bili uočljivi u toku političkih litija koje su vođene 2020. godine.

Tada su u čvrsto organizovanoj hijerarhiji pripremane političke litije koje su slijedile ritualne običaje neočetničke ideologije ”krvi i tla”.

S obzirom da je Portal Aktuelno, ali i mnogi drugi izvori, već dokazali da je SPC ogrezla u politikantstvu, ljubavi prema novcu, etnofiletizmu, kriminalu… jasno je da se radi o veoma duhovno korumpiranoj organizaciji.

Ali i nakon stotina činjenica i dokaza koje smo iznosili o takozvanoj SPC, i dalje postoji veliki broj ljudi koji smatraju da ”etiketiramo”, ”pljujemo”, kao i da smo ”protagonisiti šovinizma”. To je klasičan pokazatelj pripadnosti sekti, jer pojedini sljedbenici ove organizacije potpuno su zaslijepljeni na činjenice koje se iznose u odnosu na nju.

Štaviše, većina ljudi koji se „kunu“ i spremni su da uđu u fizičke obračune, ili čak počine zločine u ime svetosavlja i tzv. SPC, ne kriju da su poštovaoci ove organizacije zato što je učestvovala u ratnohuškanju, davala duhovno-ideološku potporu ratnim razaranjima i zločinima. Najekstremnijim pripadnicima ove organizacije odgovora što njeni popovi glorifikuju kriminalce, izdajnike i ratne zločince, bave se politikom i predstavljaju propagandiste velikosrpskog nacionalizma koji su sjutra spremni da podstaknu nova ratna razaranja na ovim prostorima. Naravno, niko od tih „vjernika“ vjerovatno ne zna ni koliko ima Jevanđelja u Novom zavjetu, ako su uopšte za njega čuli.

S obzirom na sve ono što je navedeno potpuno je logično, čak i ohrabrujuće što se na popisu samo 13 odsto pravoslavnog stanovništva u Crnoj Gori izjasnilo da su vjernici Srpske pravoslavne crkve. Ogromna većina od 84 odsto su se izjasnili kao pravoslavci, što govori da je sazrelo vrijeme pomirenja i razmišljanja o konceptu Pravoslavne crkve u Crnoj Gori, koji bi predstavljao lijek za ozdravljenje pravoslavlja i njegovo oslobađanje od bolesti militantnog svetosavlja.

Autor: Balša Knežević

izvor: aktuelno.me