Rajko CEROVIĆ: Izrazito nesojski… (foto)

Ni jedan jedini dan ne može proteći bez novog skandaloznog gafa Andrije Mandića, predśednika Skupštine Crne Gore. Iz dana u dan naš predśednik sve više izigrava seljačkog klovna, spotičući se ne samo o svoja ustavna ovlašćenja nego i o zdrav razum i osnove civilizacijskog ponašanja.

Zloupotrebljavajući mjesto čelnika parlamenta, kojeg nezakonito zastupa kao strani državljanin, gospodin Mandić sam odlučuje u ime navodne skupštinske većine obilno demonstrirajući cinizam i otvoreno lično siledžijstvo i u skupštinskoj raspravi i navodnim zaključcima

Bezbroj je pri pomenutom prijemu mitropolita tuđe crkve u zgradi Skupštine bilo Andrijinih ogrešenja, kako u vezi sa dostojanstvom predśednika parlamenta jedne sekularne države, tako i sa građanskom pristojnošću i minimumom stila u javnom ponašanju relativno poznate političke ličnosti.

To sa trobojkom već liči na vašarski manir onih koji vode za sobom mečku na lancu, jer zaboga kad toliko Andrijine pristalice vode računa o zastupljenosti u kabinetu predśednika Skupštine tradicionalne crnogorske zastave, koja to i nije, treba odgovoriti na pitanje zbog čega u predśednikovom kabinetu nema zastava Balšića i Crnojevića koje su neosporno tradicionalne crnogorske zastave?

Sve se u vezi sa zastavom pretvorilo u farsu, onu poznatu velikosrpsku mizeriju kojom uistinu beogradski nacionalisti misle da pokore Crnu Goru?

Postavimo sad i pitanje: zbog čega gospodin predśednik, koji je navodno reprezentant svih crnogorskih građana, nije u svoj kabinet neđelju dana ranije za katolički Božić pozvao barskog nadbiskupa kao legitimnog predstavnika druge takođe hrišćanske vjeroispovijesti u Crnoj Gori?

Ako ni zbog čega drugog a ono samo zbog toga što je Barska nadbiskupija najstarija hrišćanska ne samo vjerska nego i kulturna ustanova u našoj državi! Zna li išta o tome gospodin predśednik?

Andrija, nažalost, zna jedino da kabinet predśednika Skupštine mimo stila i zakona, dakle i mimo Ustava, upotrebljava za lični teatar.

Njegove pristalice još kažu da je sve poklone koje je patetično predao mitropolitu tuđe crkve navodno platio iz svog džepa, što možda nije isključeno, ali zbog čega gosta nije pozvao u svoj dom u privatnu pośetu nego do banalnosti zloupotrebljava najznačajniju zakonodavnu instituciju u zemlji na čijem se čelu, još kao strani državljanin, nezakonito našao.

Da je slagao, pored ostalog, čiji je spomenik kulture i pismenosti Miroslavljevo jevanđelje, ne treba sumnjati.

No, valja istaći u javnost glavni Mandićev grijeh, neoprostivi gaf kojim se sa potpisnika ovih redova skida svaka dosadašnja odgovornost u obraćanju jednom visokom javnom funkcioneru. Čujete li što je rekao Andrija: „Crkva je stvorila Crnu Goru“. Takvu izjavu, poslije svega što se u javnosti zna o crkvi u Crnoj Gori, može izgovoriti samo govedo!

Crkva je de facto stvorila Crnu Goru, ali ne ova srpska nego samostalna Crnogorska pravoslavna crkva na čijem čelu je stolovao i Njegoš. Da je Andrija rekao da od 1918. godine u Crnoj Gori nema druge priznate crkve osim Srpske morali bismo se složiti, ali da je Srpska crkva stvorila Crnu Goru zvuči ne samo neuko nego i izrazito nesojski.

Izmišljajući umjesto realne crnogorske istorijske stvarnosti navodno srpsku istoriju na prostoru Crne Gore Andrija i njegovi izmišljaju crnogorsku narodnu zastavu, presrećni da je tobože ličila na srpsku.

Pored svih napora, posebno upinjanja da od jedne preskromne istorije srpski nacionalisti od Srbije izgrade moćnu imperijalnu građevinu i tako konačno zakrpe svoj golemi kompleks inferiornosti prema Crnoj Gori i Crnogorcima ne samo da ne daje odgovarajuće rezultate, nego odavno izaziva podsmijeh kako okolnih balkanskih naroda tako i relativno bliže Evrope.

Kad bi neko mogao da sabere svu energiju upotrijebljenu i upotrebljavanu iz Srbije, a protivu Crne Gore, i usmjerio je u pravcu stvaranja uslova za buduće članstvo Srbije u evropskoj zajednici naroda i kultura, Srbija bi bila zemlja najvišeg ugleda i značenja. Ovako, dopadalo se to našem śevernom suśedu ili ne, Srbija, bar za sada, ostaje samo vulgarno balkansko strašilo.

autor: Rajko CEROVIĆ

izvor: pobjeda.me