UŽAS Perovićevih ,,četnika antifašista“: Hvale se pokoljem 8.200 đece, žena i staraca muslimana … (foto)

Istorijske laži i istina: Sveštenik Crkve Srbije tvrdi da su četnici bili borci za slobodu, istorijski dokumenti donose drugačije činjenice…

PODGORICA: Regija, Crna Hronika, vijesti, srijeda, 20. VII 2022… 12: 38… UŽAS Perovićevih ,,četnika antifašista“: Hvale se pokoljem 8.200 đece, žena i staraca muslimana … (foto)

Gojko Perović, sveštenik SPC, je u kolumni „Ajmo redom“, objavljenoj na sajtu Mitropolije, napisao da su Dragoljub Draža Mihailović i drugi pripadnici Ravnogorskog pokreta bili– antifašisti.

,,Za vreme operacija se pristupilo potpunom uništavanju muslimanskog življa bez obzira na pol i godine starosti“, napisao je Pavle Đurišić u izvještaju Draži Mihailoviću o pokolju muslimana u ,,pljevljanskom, čajničkom i fočanskom srezu“. U dijelu gdje se navode žrtve, Đurišić piše da je kod muslimana poginulo 1.200 boraca, „i do 8.000 ostalih žrtava- žena, staraca i dece“…

Gojko Perović, sveštenik SPC, je u kolumni „Ajmo redom“, objavljenoj na sajtu Mitropolije, napisao da su Dragoljub Draža Mihailović i drugi pripadnici Ravnogorskog pokreta bili – antifašisti.

– U pogledu na istoriju Drugog svjetskog rata koji su imali i do danas imaju vodeći političari i istoričari Zapada, Mihailovićevi četnici su, u najvećoj mjeri – antifašistički borci za slobodu – napisao je sveštenik Perović u tekstu objavljenom u ponedjeljak.

Perović je istakao da niko ne treba da se ljuti na crkvu koja je održala pomen Mihailoviću. On smatra i da građanima Crne Gore ne bi smjelo da padne na pamet da osporavaju bogosluženja koja sveštenici vrše vjernicima, „bilo kakva da je sudbina i pravni položaj tih vjernika pred zemaljskim zakonima“– ukoliko građani misle da dosegnu standarde kulturnog i demokratskog svijeta.

Vratimo se na činjenice Perovićeva kolumnistička relativizacija da su četnici ,,u navjećoj mjeri“ bili antifašisti u sukobu je sa– istorijskim faktima. I to onima koje su sami četnici pisali o svom antifašizmu. Tako, ne primjer, izvještaj Pavla Đurišića iz štaba Limsko-sandžačko-četničkog odreda – poslat načelniku štaba vrhovne komande Draži Mihailoviću o izvršenoj „akciji protivu muslimana u pljevljanskom, čajničkom i fočanskom srezu – najbolje svjedoči o antifašističkoj četničkoj borbi.

LOGIKA ZLOČINA

U dokumentu koji je Đurišić poslao 13. februara 1943. godine piše da su borbe uglavnom završene, i da je nastalo „čišćenje oslobođene teritorije“, te da su sva muslimanska sela u tri pomenuta sreza potpuno spaljena tako da nijedan njihov dom nije ostao čitav.

“Za vreme operacija se pristupilo potpunom uništavanju muslimanskog življa bez obzira na pol i godine starosti”, napisao je Pavle Đurišić Draži Mihailoviću.

U dijelu gdje se navode žrtve, Đurišić piše da je kod muslimana poginulo 1.200 boraca, „i do 8.000 ostalih žrtava – žena, staraca i dece“…

Sabirajući mali dio stanovnika koji je uspio da pobjegne, Đurišić raportira da su četnici napravili odstupnice.

“Sve ostalo stanovništvo je uništeno”, piše on vrhovnom komandantu.

REHABILITACIJA

Iako postoje brojni istorijski dokumenti koji svjedoče o zločinima, sveštenik Srpske pravoslavne crkve Perović se poziva na činjenicu da Srbija nije ni opomenuta niti izopštena od strane demokratskih i naprednih zemalja nakon što je 2004. izglasan zakon o izjednačavanju prava partizanskih i ravnogorskih boraca, o potom i zakon o rehabilitaciji 2006. godine.

“Na osnovu tih i takvih zakona, kao i na osnovu opsežnog sudskog istraživanja u procesu koji je trajao devet godina, Viši sud u Beogradu je 14. maja 2015. godine donio odluku o poništenju presude iz 1946. kojom je general Dragoljub Draža Mihailović osuđen kao ,,saradnik okupatora i ratni zločinac“. Pominjem zakone i presude iz države Srbije jer Mihailoviću niko nikada nije sudio ni za šta– izvan Beograda i Srbije, pa je njegova legalna i legitimna pozicija pred istorijom isključivo vezana za ovaj proces koji je okončan u Beogradu 2015. godine”, napisao je Perović u kolumni kojom se ,,opravdava“ pomen Draži Mihailoviću.

Na njegove izjave je juče reagovala i poslanica Demokratske partije socijalista (DPS) Aleksandra Vuković koja je podijelila još jedan istorijski dokument– poziv jugoslovenskog kralja Petra Karađorđevića četnicima da se pridruže partizanima.

“Vrijeme je da četnici i neočetnici poslije 78 godina konačno poslušaju svoga komandanta, koji ih je pozvao da pređu na stranu Josipa Broza Tita i pristupe Narodnooslobodilačkoj vojsci Jugoslavije”, piše u dokumentu koji je Vuković objavila na Tviteru.

Karađorđević je pred kraj rata, 12. septembra 1944. godine putem Radio Londona pozvao Srbe, Hrvate i Slovence da se ujedine i pristupe Narodnooslobodilačkoj vojsci pod maršalom Titom.

“Svi oni, koji se oslanjaju na neprijatelja protiv interesa svog vlastitog naroda i njegove budućnosti, i koji se ne bi odazvali ovom pozivu, neće uspeti da se oslobode izdajničkog žiga, ni pred narodom ni pred istorijom”, govorio je kralj Petar Karađorđević.

Karađorđević je tada kazao i da osuđuje zloupotrebu imena kralja i autoriteta krune, „kojom se pokušavala opravdati saradnja sa neprijateljem i izazvati razdor među borbenim narodom u najtežim časovima njegove istorije, koristeći time samo neprijatelju“.

IZVORI GENOCIDA

Pomen Draži Mihailoviću je služen nekoliko dana nakon 13. jula, najznačajnijeg crnogorskog praznika, dana kada je mala Crna Gora postala svijetla tačka Evrope i podigla opštenarodni ustanak protiv fašista. Ustanak koji je veliki francuski pisac i filozof Sartr nazvao ,,jednim od najvećih događaja u savremenoj Evropi!”

Iako Perović zahtijeva u kolumni da se istorijom bave istoričari i da mu nije namjera da diskutuje o istorijskim zbivanjima tokom Drugog svjetskog rata, piše i da je „činjenica da ideološka skretanja i stravični zločini nad sopstvenim narodom koji su činjeni od pripadnika partizanskog pokreta tokom rata, nijesu diskvalifikovali taj pokret iz porodice antifašističkih snaga, nego se do danas ponosimo partizanskom borbom protiv Hitlera i Musolinija i njihovim oslobodilačkim akcijama usmjerenim protiv okupatora“.

Na kraju, Perović zaključuje i da crkva ne pravi razliku među pokojnicima kada su u pitanju crkveni obredi.

Izvještaj Pavla Đurišića je istorijski izvor prvog reda o masakru nad jednim narodom, koji na žalost i danas pravi razliku među živima i koji je jedan od temelja genocida koji se dogodio skoro pedeset godina kasnije.

Takođe, činjenice su da je Gojko Perović u Crnoj Gori, da je pomen služen u Crnoj Gori, ali ne žrtvama rata već, konkretno, četničkom komandantu Mihailoviću.

Pozivanjem na odluke Srbije o rehabilitaciji i izjednačavanju četnika sa borcima NOR-a se jasno stavlja do znanja da Perović ne poštuje zakone ove države. Crna Gora slične odluke nikada nije donijela, a Krivičnim zakonikom zabranjeno je javno odobravanje, negiranje postojanja ili značajno umanjivanje težine krivičnih djela genocida, zločina protiv čovječnosti i ratnih zločina.

izvor analitika.me