ŠTO JE KAZAO ĐUKANOVIĆ A ŠTA JE ČUO VUČIĆ?

Vučić vješto, u svom maniru, ponovo potura priču da su Srbi u Crnoj Gori u užasnom položaju, čak i danas kada Crna Gora ima jednonacionalnu Vladu, sastavljenu ”eksperata” koje je dominantno instalirala Srpska pravoslavna crkva.

Intervju predsjednika Crne Gore Mila Đukanovića u emisiji “Teleskopija” nacionalnog Javnog servisa, emitovan 13. aprila, izazvao je skoro i ogromno interesovanje zvanične političke elite u Srbiji, kao i njihovih medija, koji su, po običaju, svojoj javnosti plasirali priču da se Đukanović maltene bavio samo Srbijom, podmećući mu da je “pećinski nacionalizam”, koji je pomenuo kao alternativu evropskom putu Crne Gore, vezao za Srbiju.

Takvom manipulacijom izašao je u javnost i srpski predsjednik Aleksandar Vučić koji je, na pitanje novinara tokom posjete Torlaku, kazao da je sa “pažnjom gledao nastup predsjednika Đukanovića” da se pitao hoće li postojati jedan segment te emisije u kojoj se neće isključivo govoriti o Srbiji, posredno o njemu, u kojoj se “neće srpski narod optuživati za pećinski nacionalizam, šovinizam i sve ostalo”, te da pored velikog truda to nije “dočekao da vidi”.

Ako je Vučić zaista sa pažnjom gledao intervju, onda se njegove riječi mogu protumačiti samo kao još jedno podmetanje Đukanoviću sa najvišeg nivoa susjedne države, pogotovu zbog tvrdnje da je upravo “emisija predsjednika Đukanovića pokazala i dokazala” da je položaj srpskog naroda u Crnoj Gori “užasno težak”.

“Bolje od svih nas govorio je on u toj svojoj emisiji. Mislim da su svi Srbi u Crnoj Gori i ma gdje da žive to mogli da osjete i vide”, izjavio je Vučić, poručujući da želi najbolje odnose sa Crnom Gorom i da će nam opet poslati ruske vakcine protiv COV1D-19.

Šta je zapravo rekao predsjednik Đukanović u intervjuu koji je toliko pogodio Srbiju i njene zvaničnike, a šta je od toga čuo Aleksandar Vučić?

Da počnemo od “pećinskog nacionalizma”.

Ove riječi Đukanović je izgovorio komentarišući rezultate posljednjih parlamentarnih izbora i alternative koja se nudi građanima Crne Gore umjesto evropskog puta.

“Mislim da je danas potpuno bjelodano da je alternativa proevropskom putu Crne Gore jedan ogoljeli pećinski nacionalizam, jedan šovinizam koji smo dobili, rekao bih, u onom najizvornijem obliku. Svi koji su imali pravo da budu ljuti i kritični prema DPS-u mogli su zabasati u grešku do 30. avgusta, jer imali su alibi da ne znaju šta je alternativa. Sad se zna šta je alternativa. Alternativa je vladajuća koalicija čije dvije trećine predstavlja DF, partija koja neskriveno kaže da ne služi interesima Crne Gore, nego služi interesima velikosrpskog nacionalizma i ruskog imperijalizma.”

Đukanović ove riječi nije uputio Srbiji i srpskom narodu, a ako predsjednik Vučić vidi sebe kao velikosrpskog nacionalistu, onda je to njegov problem.

Činjenica je, takođe, koju Vučić ne pominje, da on lično i srpska vladajuća elita otvoreno podržavaju Demokratski front, što javno demonstriraju raznim vidovima pomoći, čak i slanjem aviona srpske Vlade po Mandića i Kneževića, dok sa druge strane lideri Fronta javno izjavljuju da rade za interese Srbije i Rusije.

Srpski predsjednik i pored “pažljivog slušanja” nije čuo ili je previdio kako je predsjednik Đukanović komentarisao izjavu jednog od čelnika DF-a koji je rekao da ministar pravde Vladimir Leposavić, koji je negirao genocid u Srebrenici, misli isto što i svaki Srbin u Crnoj Gori.

Citiraćemo predsjednika Đukanovića: “Daleko sam od pomisli da stavove ministra Leposavića o genocidu dijeli svaki Srbin u Crnoj Gori. To bi zaista bila ozbilj na zabluda i opasnost od zabasavanjau antisrpstvo.

Mislim da to nije istina, ali ovakvi stavovi ne samo ministra Leposavića, nego i čelnika DF-a govore ko su zapravo tzv. lideri srpskog naroda u Crnoj Gori i ko pokušava da svoje vrednosne stavove pripiše cijelom narodu, pa se onda, nažalost, kasnije iščuđavaju ko je to ko pokušava da srpski narod učini genocidnim.

Niko ko ima pameti, niko ko ima elementarnog poštenja i naravno da nema u Crnoj Gori nikakvog antisrpstva. Sve ovo sa čim se mi borimo jeste pokušaj da se spriječi velikosrpstvo da poništi Crnu Goru kao državu i da poništi crnogorski nacionalni, kulturni i vjerski identitet”, riječi su crnogorskog predsjednika.

Tačno je da je predsjednik Đukanović pomenuo svog “srpskog kolegu”, komentarišući tekst u Vijestima u kojem je pokušana da se napravi vještačka simetrija i uspostavi ravnoteža između velikosrpskog i navodnog crnogorskog nacionalizma.

“Moj kolega iz Srbije bi rekao ‘velikocrnogorskog nacionalizma’, iako moram da priznam da ne znam šta to znači, jer nije mi poznata nijedna takva ideja. Cak nijednog ekstrema u Crnoj Gori koji govori o osvajanju nekih novih teritorija”, rekao je Đukanović.

Govoreći dalje o analizi u Vijestima, predsjednik Crne Gore je upozorio da se u tim tekstovima i tezama pronalazi veoma teška podmetačina kako se u Crnoj Gori rasplamsava antisrpstvo.

“Nema ovdje zaista ni riječi o antisrpstvu. U Cmoj Gori je Srbija imala pouzdanije prijateljstvo nego na bilo kojoj adresi izvan Srbije. Mislim da se posljednjih par godina veoma potrudila da mržnjom koja je isijavana iz političkih i medijskih krugova iz Beograda ugrozi to prijateljstvo i da probudi ovu politiku odbrane crnogorskog identiteta i interesa u odnosu na očigledan pokušaj asimilacije Crne Gore i Crnogoraca”, poručio je crnogorski predsjednik…

Vučić nije komentarisao podatke koje je Đukanović saopštio u istom tom intervjuu o srpskoj medijskoj agresiji na Crnu Goru, iznoseći podatak da je za samo nedjelju dana tokom februara ove godine u srpskim medijima plasirano preko 4.700 objava u kojima nije bilo niti jednog prijateljskog slova prema državi koju nazivaju bratskom i sa kojom hoće najbolje odnose.

Nije komentarisao niti projekat “srpskog sveta” koji već slovi za zvaničnu srpsku politiku o čemu, zasad, Vučić pušta druge da govore, poput ministra Vulina, istoričara Rakovića…

Vješto, u svom maniru, ponovo potura priču da su Srbi u Crnoj Gori u užasnom položaju, čak i danas kada Crna Gora ima jednonacionalnu Vladu, sastavljenu od “eksperata” koje je dominantno instalirala Srpska pravoslavna crkva.

A koliko je priča o ugroženosti srpskog naroda u Cmoj Gori tačna, možda najbolje svjedoči primjer jednog njihovog predstavnika čijem imovinskom kartonu je prijavljeno vlasništvo nad 100 nepokretnosti i 60 automobila, koje je tako ugrožen stekao u “antisrpskoj Crnoj Gori”.

Ja nijesam neprijatelj, ali jesam odgovoran prema Crnoj Gori

Đukanovićev intervju srpski mediji i dalje drže u fokusu, pokušavajući da pokažu kako je on glavni krivac za aktuelnu situaciju između dvije države, odnosno neprijatelj srpskog naroda.A kako je Đukanović o tome govorio?

Komentarišući medijsku scenu, osvrćući se na kampanju tokom i nakon izbora u Nikšiću, predsjednik Crne Gore je kazao da nije bilo “niti jednog pozitivnog ni prijateljskog slova, nego je ogoljeno isijavanje neprijateljstva i pokušaj da se svojata Crna Gora”.

To se, kako je kazao, ne radi samo iz “šizofrene medijske scene Beograda, nego, potpuno jasno, sa najautoritativnijih državno-političkih adresa sa kojih se saopštavaj u stavovi o velikoj važnosti crnogorskog popisa za srpske nacionalne interese, o velikoj važnosti izbora u Nikšiću”.

“Koliko god su se ljudi iz Srbije u prethodnom periodu u raznim garniturama trudili da od mene naprave neprijatelja, nijesu u tome uspjeli. Ja nijesam neprijatelj, ali jesam odgovoran čovjek prema Crnoj Gori i njenim nacionalnim interesima i braniću ih od bilo koga”, riječi su crnogorskog predsjednika koje ne čuje srpska politička elita, ili ako ih i čuje, pokušava im dati drugačiji ton i kontekst.

izvor: analitika.me