SRETEN Vujović: Čija je naša država… (foto)
S vremena na vrijeme Vučić od naših para pošalje raznim, dobro raspoređenim, „Šubarama“ po par miliona, tek da bi se neobaviještenima „zamazale oči“ kako eto, bez pomoći Srbije ne bi znali „kuđ udaramo“!
Čitam tekst uvaženog Milana St. Protića, jednog od nekoliko usamljenih glasova razuma u porobljenoj Srbiji, koja je više demokratije u onovremenom istorijskom kontekstu imala za vrijeme dahija!
Negđe odavno sam pročitao jednu priču u kojoj se opisuje slom Otomanske imperije. Mjesto dešavanja Bosna! Stara, turska vlast više ne postoji, a nova još nije formirana! U tom bezvlašću u nekoj kasabi, jedan lokalni „oriđinal“, koji je služio za uveseljavanje dokonih mještana, sa nadimkom, čini mi se, „Kokošar“, preuzima vlast!
Nastaje period užasne strahovlade, pri čemu je novi vladar „liječio“ sve godinama „nataložene“ komplekse! Čak i oni koji su bili veliki protivnici prethodne vlasti, poželjeli su da se Turci i njihova pravda vrate! Zvuči poznato, zar ne?
Dakle, u ovom tekstu Milan St. Protić se pita, nakon što je sklopljen sporazum o isporuci litijuma Njemačkoj: „Zapitaj se ovo, poštovani čitaoče. Kako ovaj Nemac (kancelar Olaf Scholz) uistinu doživljava Srbiju?“ Ovo pitanje bi bilo manje interesantno da se iz ugla srpskog autokrate, Vučića, ne odnosi i na Crnu Goru!
Njemci u ovom slučaju Srbiju pa i sve zemlje Zapadnog Balkana doživljavaju, što je normalno, u skladu sa interesima jedne ozbiljne države, kao izvor sirovine u konkretnom i u ljudskom smislu. Kako se to obično kaže: „Ne postoje vječni prijatelji, samo vječni interesi“!
I ništa se u tom smislu kroz istoriju nije promijenilo. U bici na Mojkovcu, đe su Crnogorci štitili bježaniju srpske vojske prema Albaniji, a vraćeno nam je od strane „braće“ okupacijom 1918. godine, preživjeli učesnici su svjedočili da je većina „Švaba“, zborila „naški“!
To je uvijek bio najkvalitetniji „ljudski materijal“, zvali se oni „delije“, kao elitni dio janjičarske vojske, „Švabe“ mobilisane u okupiranim balkanskim područjima, ili najnovija „armija“ graditelja Njemačke, „Gastarbeiter“-a! Kada je BiH u pitanju, Srbija i danas iz jednog entiteta crpi ljudsku sirovinu za izazivanje nastabilnosti u regionu! Možda litijum riješi i ovu “problematiku“? Ko se više śeća Dejtona?
Takav je odnos i prema Crnoj Gori. Izvor „sirovine“ sadržan je, između ostalog, u vidu gazdovanja sa preko 650 crkava i manastira.
Prihodi iz samo nekoliko najznačajnijih crnogorskih hramova iznose nekoliko stotina miliona eura na godišnjem nivou, koji po pravilu pripadaju „centrali“ Crkve Srbije, a uz pomoć kojih se vodi bjesomučna kampanja za realizaciju tzv. srpskog sveta i to našim novcem!
Kod ovoga ne računam luksuzne hotele Mitropolije, (u budvanskom Hotelu „Podostrog“ sam ljetovao preko sindikata prosvjete, ne znajući da pripada Mitropoliji) a oni su, ne od juče, „uvezani“ sa raznim sindikalnim organizacijama koje pune crkvenu kasu! Đe su tu ostali hoteli, čije je fnansijsko poslovanje dostupno državi i poreski su obveznici?
S vremena na vrijeme Vučić od naših para pošalje raznim, dobro raspoređenim, „Šubarama“ po par miliona, tek da bi se neobaviještenima „zamazale oči“ kako eto, bez pomoći Srbije ne bi znali „kuđ udaramo“! Kada se govori o nelegalno stečenoj imovini Srkve Srbije u Crnoj Gori, ne računam hramove koji su u novije vrijeme sagrađeni, takođe novcem crnogorskih građana i ne samo pravoslavnih hrišćana – novcem svih građana Crne Gore!
Jer, i bivša vlast je pomagala njihovu izgradnju milionskim novčanim iznosima, oslobađenjem od komunalnih dažbina, vjerovatno računajući da će na taj način pacifikovati militantnu svetosavsku sektu poznatu još pod imenom SPC! Neki „pazari“ u tom smislu su i uspijevali, ali su i oni propali dolaskom Joanikija II nedostojnog na Sveti Tron časnih crnogorskih vladika.
Autor: Sreten Vujović, potpredśednik Crnogorskog P.E.N. Centra i akademik DANU
izvor: analitika.me