PODGORICA- Kako se oduprijeti klerikalizmu u Crnoj Gori: Poštena pogodba jedina opcija…

Danima se u javnosti siju iluzije o načinu izlaska iz aktuelne političke, ustavne i finansijske krize. Posredstvom kolonijalnih vlasti u Podgorici, kao rješenje u ovakvoj ekstremnoj situaciji, iz Beograda se nudi smrtonosno zaduživanje, koje vodi direktno u bankrot države. Odgovor evropskoga bloka je okupljanje oko nekadašnje vladajuće stranke i njenih satelita, koji će nas, umišljaju, povesti u pobjedu.

Bez dobrog izlaza

U konačnome, u prvom slučaju bankrotiranu zemlju doslovno kupuje Srbija i anektira je. U drugom, gubitnici parlamentarnih izbora 2020. i opštinskih 2022. godine, umjesto široke koalicije partija, nacionalnih institucija, NVO-a i pojedinaca nude maglovite ideje o antifašizmu, evropskim integracijama, sopstvenu sujetu i snove o slavnim danima kad su na predizbornim mitinzima okupljali desetine hiljada građana, kao okosnicu oko koje treba da se okupi građanska Crna Gora i, bez sumnje, po treći put bude poražena.

Podsjećaju na bivšu komunističku vlast koju su upravo oni, svojevremeno, s ulice pomeli i poslali u istoriju 1989. godine. Jer nije bila spremna da napravi široku koaliciju, u ono vrijeme sa građanima i crnogorskim naučnim i kulturnim radnicima, niti je dozvolila da se konstituiše opozicija, koja je mogla da se nosi sa valom srpskoga nacionalizma, koji ju je zbrisao. Propadali su, uvrijeđeni uvredama kojima su zasipani i gordeći se svojim zaslugama iz rata i poslijeratne izgradnje, ali se nijesu dali prevariti da ufate ,,pojas za spasavanje“. Veći im je bio gram vlasti koji im je svakodnevno klizao iz ruke, nego gram spasa, i sebe i Crne Gore. Zato su i propali.

Greške opozicije

Na isti način se ponaša današnja opozicija. Propanuće na svim izborima, a s njom i Crna Gora, ako umjesto razumnog političkoga ponašanja i dalje bude nudila političke fantazije i maglovite ideje, umišljajući sopstvene lidere, sa egom većim od Lovćena, kao figure spasa oko kojih treba da se okupimo. Kroz svakoga od njih i kroz njihove pulene providi se oligarhija iza njih, koja je na nedostojan način stekla imetak i samo vodi računa da ga sačuva i još više se obogati. E, to je baš gubitnička kombinacija, i svaki put će zbog njih izgubit izbore.

Vođeni pohlepom, prethodna, naravno i sadašnja politička rukovodstva, na oltar Srbiji, Srpskoj pravoslavnoj crkvi i novokomponovanoj oligarhiji položila su cijelu državu, i tako je doveli pred ponor.

Politička situacija u zemlji tendira haosu i građanskim sukobima. Ne bi se trebalo čuditi narodu razdraženom bijednim položajem i siromaštvom da pokaže bijes, no se treba čuditi što ništa ne preduzima protiv političara kojima duguju takav položaj.

Zloupotreba povjerenja, čemu su krivi političari iz bivše vlasti i crnogorskih partija, prešla je u poslovično nepovjerenje prema svim političarima i političkim partijama. Bilo koja autokratija, bilo ,,naša“ bilo ,,njihova“, opasna je za državu.

Dokaz je prethodna, iako meka, koja je dozvolila da nekoliko oligarha, partijske vrhuške i visoke adrese u administaciji, trideset godina realizuju lične na štetu javnih i državnih interesa, dok su ih mnogi promovisali kao manje zlo koje uvijek treba glasati. Na kraju je sve ispalo na nesreću Crne Gore. Posljedično, narod je izgubio vjeru u takvu državu.

A onda su mu iz Beograda ponuđene političke figure spasa, u likovima ličnih instrumenata Aleksandra Vučića, oličene u čelnim ljudima današnje vlasti, da ga izvuku iz krize. Mnozinu je zavela nevjerovatna javna pojava njihovoga mentora Vučića, kojom opčinjava prostu masu, nesvjesni da velikosrbi ne žele da demokratizuju i ekonomski oporave, nego da umarširaju u Crnu Goru i umarširali su na velika vrata. Sad čekamo aneksiju i građanske nemire i pitamo se kako da spasimo zemlju?

Poraz u Podgorici

U opštinske izbore, posebno podgoričke, partijske vrhuške su ušle na način koji budi sumnju u njihov kredibilitet kao razumnih političkih lidera. Zaboravile su da je Glavni grad jedno veliko selo, koje se prostire na ogromnoj, velikim dijelom brdsko-planinskoj teritoriji, sa desetinama sela, unutar koga se nalazi omanji urbani centar, poznat kao Podgorica, koju okružuju gradska naselja naseljena desetinama hiljada dodigloga seoskoga življa.

Zaboravili su i da su ovi izbori u Podgorici na neki način bili sudbinskoga karaktera za zemlju – mogli bi da utiču na njen budući državni status. Umjesto da tome prilagode svoj program, pokušali su da Podgoricu prilagode svom programu, i potučeni su.

Izbjegli su i da se pojavljuju na konvencijama. Ostavili su gradonačelnika Ivana Vukovića da se sam nosi sa izborima i izbornim rezultatima, koji bi, kako sam već napisao, čak mogli odredit sudbinu Crne Gore, kao kolonije ili suverene države.

Mudro bi Vukoviću bilo da na vrijeme javno raspravi to pitanje sa stvarnim kreatorima političkoga ambijenta od kojega je pretrpio poraz, za koji nije zaslužan, i u stranci skine sa sebe auru gubitnika. Ni krivom ni dužnom, može mu se taj poraz obit o glavu, i njemu i njegovim saradnicima.

Iskustvo pobjednika iz avgusta 2020. godine

Formirana je koalicija Demokratski front, sastavljena od raznorodnih stranaka koju čine Pokret za promjene, Nova srpska demokratija, Demokratska narodna partija, Demokratska srpska stranka, Srpska radikalna stranka, Jugoslovenska komunistička partija, Partija udruženih penzionera i invalida rada i Demokratska stranka jedinstva.

U tom političkom bloku s DF-om neformalno su bile Demokrate, Demos, Ura i CIVIS – ukupno 12 partija. Dakle, u njoj je dobio mjesto svako ko je bio spreman da se bači kamenom na Crnu Goru, i bio je nesebično podržan. Podršku su dobili od nekoliko najuticajnijih nevladinih organizacija, oko 120 srpskih medija, cijele Srpske crkve i niza javnih ličnosti iz sfere nauke i kulture, čineći tako front protiv Crne Gore.

I to je bila dobitna kombinacija koja je, poslije nekolike godine združenoga političkoga djelovanja i višegodišnjih javnih protesta, zemlju bačila na koljena.

Pobjednički odgovor

Samo se sličnom metodom, kojom je rušen ustavni poredak zemlje, može povratiti vlast u ruke proevropskih političkih snaga: združenim djelovanjem svih političkih faktora, crnogorskih nacionalnih institucija, NVO-a, naučnih, kulturnih i javnih radnika, iseljenika i fejsbuk grupa na cijeloj crnogorskoj teritoriji, kontinuirano i na duge staze.

Tako se diže na noge ona evropska Crna Gora, koja bi njihovom usnopljenom energijom, uz velike napore, kao u vrijeme predreferenduma i referenduma, uspjela da zemlju izvuče iz kolonijalnoga položaja i ukloni prijetnju suverenitetu.

Ukoliko se to ne uradi sad i odmah, na vanrednim parlamentarnim i predśedničkim izborima, kao i na opštinskim, bit će ubjedljivo poražena. Postoje i preduslovi – prvi, matematički, da se neki političari, makar izvinjenjem, ,,pomire“ s nekadašnjim glasačima LSCG-a, od kojih mnogi glasaju Uru, jer su joj donijeli glas koji je prevagnuo u korist onovremene opozicije i njihove glasove preusmjeri u korist neke crnogorske političke stranke.

Drugi – da DPS, kao najozbiljniji crnogorski politički resurs, povrati povjerenje prokockano višedecenijskom politikom, koja je Crnu Goru dovela na rub nestanka s karte evropskih država i treći – da ne umišlja da se sunce vrti oko njega.

Uslovi za objedinjavanje procrnogorskih snaga podrazumijevaju poštenu pogodbu:

– Prethodni ogovor o postizbornoj politici, posebno identitetskoj;

– Garancije da će u novim političkim okolnostima CPC i sve crnogorske nacionalne institucije dobiti status državnih institucija;

– Raskošan politički ambijent u kojem bi se svi koji su spremni da se stave na uslugu Crnoj Gori mogli naći sebe i djelovati i

– Nesebična podrška svim pojedincima, NVO-ima, institucijama i strankama, od najmanjih do najvećih, koje namjeravaju da politički djeluju u korist Crne Gore.

Svako treba da bude svjestan da je naša zemlja strateško pitanje Srbije i Rusije. Spremni su da pobjedu iz 2020. godine brane svim sredstvima, uključujući i nasilje. Tome se postojeće političke partije same ne mogu oduprijeti.

Zato odgovorni političari, lišeni sujete i mračnih emocija mržnje, zlobe i zavisti, koje parališu razum, treba trijezno da razmisle o svemu ovome! Njima je to u korist. U protivnom, neki će u zatvor, neki osramoćeni u istoriju, a većina će bit lišena visokoplaćenih administrativnih i diplomatsko-političkih karijera.

Ponavljam: ukoliko se odmah ne konsoliduje blok proevropskih političkih snaga, na način sličan predloženom, i odmah digne na noge, uslovno kazano, evropska Crna Gora, na vanrednim parlamentarnim i predśedničkim izborima koji ubrzo slijede, opozicija će bit kažnjena porazom.

autor. Stevo Vučinić

izvor: pobjeda.me