ČEKAJUĆI 19. AVGUST: ZA DRITANA težak izbor…

Prema informacijama Pobjede, Demokrate Alekse Bečića prihvatiće ponuđenu šansu i, sa pet ostalih parlamentarnih partija, oboriti 43. Vladu. Izgleda politički paradoksalno, ali Abazović možda ima posljednju priliku za politički spas: ukoliko bi prije 19. avgusta sam ponudio ostavku i inicirao formiranje tehničke vlade, Abazović i Ura bi možda mogli biti dio tog novog tima i tako zaustaviti politički sunovrat. Samo, liči li to na Abazovićev model ponašanja?

redsjednik Vlade Dritan Abazović se nalazi u gotovo bezizlaznoj situaciji da opstane na funkciji nakon 19. avgusta. Nakon što je Demokratska partija socijalista otkazala podršku manjinskoj Vladi i skupa sa SDP-om, SD- om, LP- om i DUA pokrenula inicijativu za izglasavanje nepovjerenja, sada je izvjesno da su lideru Ure i evropski partneri okrenuli leđa.

Iako je saopštenje sa susreta u Bratislavi Miroslava Lajčaka, specijalnog predstavnika Evropske unije za Zapadni Balkan i Alekse Bečića, predsjednika Demokrata, bilo relativno šturo, taj sastanak je vrlo indikativan.

– U izazovnim vremenima, evropski političari moraju biti spremni na hrabre odluke, koje znače sigurno članstvo Crne Gore u porodici evropskih naroda. Crna Gora kao prva buduća članica EU mora biti spremna da sve važne odluke donosi zajedno sa evropskim partnerima – kaže se u zajedničkom saopštenju od 6. avgusta.

Iskusni slovački diplomata zna kako treba reći sve, iako formalno izgleda da nije rekao ništa: susret sa liderom Demokrata od čijih glasova zavisi pad Vlade Dritana Abazovića, kao i stav da u izazovnim vremenima treba donositi hrabre odluke, svojevrsni je signal da bi sad Aleksa Bečić trebalo da bude bitan igrač i omogući, kako se to kaže, ,,ubrzani evropski put Crne Gore“.

U prevodu na jezik crnogorske politike – Demokrate bi trebalo da glasaju za smjenu Abazovićeve Vlade, koja nije ispunila obećanja data unutar Crne Gore, ali ni važnim adresama u Briselu.

Dritan Abazović je sada na brisanom prostoru, jer je povukao niz katastrofalno loših poteza, ali i zato što je mislio da može nemoguće: da bude politički pion Vučića i Crkve Srbije, a da se predstavlja crnogorskim reformatorom; da sve vrijeme laže sve – i partnere u Crnoj Gori i partnere na Zapadu.

,,RUKA PRAVDE“ I…

Na unutrašnjem planu, u Crnoj Gori, Dritan Abazović je pokušao da kopira politiku Aleksandra Vučića.

Kada je izdejstvovao promjene u Tužilačkom savjetu i izbor novog specijalnog tužioca, krenula je serija hapšenja– od bivše tužiteljke Vesne Medenice i njenog sina Miloša, doskorašnjeg predsjednika Privrednog suda Blaža Jovanića, službenika Agencije za nacionalnu bezbjednost Petra Lazovića, sve do članova nekadašnjeg Upravnog odbora Plantaža, među kojima su bili i dva profesora Univerziteta Crne Gore dr Veselin Vukotić i dr Božidar Mihailović…

Svako hapšenje bilo je prethodno najavljeno preko provladinih medija, nekada su i dokazi iznošeni, kao u slučaju portala ,,Libertas“ pa je tek onda reagovalo tužilaštvo. Potom bi hapšenja bila burno pozdravljena na društvenim mrežama od Abazovića i drugih ljudi iz vrha Ure. Strategija da je ,,ruka pravde nezaustavljiva“ je bio osmišljeni red poteza i marketinški vrlo pametan potez koji su među običnim građanima ,,žednih pravde“, ali i međunarodnim partnerima, značajno podigli politički rejting Abazoviću.

… POLITIKA HARANGE

No, kako su se otvarale afere u manjinskoj Vladi, a nekoliko kritičkih medija razotkrivalo šeme partijskog zapošljavanja i krađe državnih resursa, tako je izvršna vlast počela sa propagandnom pričom o ,,crnogorskim ekstremistima koji žele da prodube podjele“.

U provladinim medijima, poput koncerna Vijesti, kao i u srpskim tabloidnim medijima koji bitišu u Crnoj Gori, počela je žestoka hajka, ne samo na medije, već na sve one koji su se suprotstavljali potezima Abazovića, građanske aktiviste i nevladine organizacije koje su dizale glas.

Od medijskog targetiranja, na kraju su počeli novinarima – koje je Abazovićeva medijsko-interesna ekipa proglasila neprijateljima– simbolički da stavljaju ,,žute trake“, da im lijepe etikete ,,crnogorskih ekstremista“ koji, kako reče urednik Vijesti Kosović, ,,stavljaju bombu u crnogorsko društvo“.

Dešavanja u Nikšiću 13. jula, nezakonito ponašanje policije koja je štitila srpske ekstremiste od crnogorskih antifašista bila je vjerna, iako tužna, slika istinske anticrnogorske politike izvršne vlasti i njima vjernih medija.

Na kraju je, zakonomjerno, došlo do otvorenih i zastrašujućih Abazovićevih prijetnji da će se obračunati sa ,,fašistima u medijima koje će da gasi ili blokira“, od Gradske televizije, do Pobjede, Antene M, Portala Analitika, CDM- a…

Istovremeno, Abazović beskrupulozno slušao svoje političke mentore iz Beograda, iako je međunarodnim partnerima poturao drugu priču. Istina se ipak nije mogla sakriti, čak ni pred ,,strpljivim“ Evropljanima:

Abazovićeva Vlada je Crnu Goru lagano, ali sigurno, kroz propagiranje pogubnog Raminog i Vučićevog ,,Otvorenog Balkana“– i kroz sprovođenje strategije poništenja crnogorskih državnih interesa – gurala u okrilje ,,rusko- srpskog sveta“.

Tajno, bahato, potpisivanje, za Crnu Goru ponižavajućeg, ,,temeljnog ugovora“ sa Crkvom Srbije bilo je finale jedne anticrnogorske politike.

Ali se desilo što se desilo: Abazović je prekršio vlastitu riječ i pogazio potpis na koalicionom sporazumu, ignorisao vrlo jasna upozorenja Brisela da se ,,u ključnom momentu za evropske integracije za Crnu Goru, fokus stavlja na pitanja kao što je ‘Temeljni ugovor'“…

Evropljani su krajem juna interno, ali žestoko, upozorili i Dritana Abazovića i Jovanu Marović da se ,,prozor mogućnosti za Crnu Goru, koji je otvoren zahvaljujući geopolitičkoj situaciji u Ukrajini, polako zatvara“!

Najveću grešku Abazović je ipak počinio kada je Ura, po njegovom nalogu, blokirala izbor sudija Ustavnog suda. Evropljanima je to bio konačni dokaz da Abazović nije političar koji može povesti Crnu Goru u pravcu EU.

KAKO OŽIVJETI POLITIČKOG MRTVACA…

Kako god bude, Abazović je svoje ime već upisao u istoriju: ni jedan crnogorski političar nije, za svega sto dana, uspio da sroza vlastiti i stranački politički rejting, ali i lični ugled, kao što je to uradio Dritan Abazović.

Zato je sada pred teškim političkim izborom. Čak ako i – nekim čudom – uspije da, zahvaljujući Demokratama, preživi pad Vlade, Abazović će biti politički ruiniran, a teško je vjerovati da će uspjeti da sastavi novi kabinet.

Taj scenario je zaista malo vjerovatan: Mandićev i Kneževićev Demokratski front, direktni eksponent Moskve i Beograda, je odavno ,,prekrižen“ od EU i od SAD.

Zato će pred Demokrate Alekse Bečića međunarodna zajednica postaviti uslov da, ukoliko želi da se vrati na ,,veliku scenu“, ne pristane na ponudu Fronta o ,,resetovanju odnosa na 30. avgust 2020. godine“ i da se krene ka stvaranju političke vlade. To je strancima uspjelo kod formiranja Vlade Zdravka Krivokapića, nema sumnje da će i sada međunarodna zajednica napraviti ,,dodatno ubjeđivanje“.

CRNOGORSKA DRAMA

Prema informacijama Pobjede, nakon što međunarodna zajednica napravi dodatni pritisak u nekoliko narednih dana, najvjerovatniji rasplet je da će 19. avgusta Demokrate Alekse Bečića prihvatiti ponuđenu šansu i, sa pet ostalih parlamentarnih partija, oboriti 43. Vladu.

Ali, to je tek prvi čin ove nove crnogorske drame. Tek će se nakon toga vidjeti kako će se sastavljati nova izvršna vlast, ta– najvjerovatnije– tehnička vlada koja bi trebalo da pripremi vanredne parlamentarne izbore, najvjerovatnije na proljeće sljedeće godine. To je puno vremena i ko bude u toj tehničkoj vladi, imaće značajnu prednost u pripremi pozicija za izborno odmjeravanje.

U narednih desetak dana biće poznato sve, pa i politička sudbina Dritana Abazovića. Izgleda politički paradoksalno, ali Abazović možda ima posljednju priliku da spasi urušenu poziciju, i svoju i Ure. Ukoliko bi prije 19. avgusta sam ponudio ostavku i inicirao formiranje tehničke vlade, Abazović i Ura bi možda mogli biti dio tog novog tima i tako zaustaviti politički sunovrat.

Međutim, to bi značilo da se Abazović ,,pospe pepelom“, prizna greške i žrtvuje za svoj partijski tim, da raskine veze sa Beogradom, i pokuša da igra samostalno. Liči li to na model ponašanja Dritana Abazovića?

izvor: pobjeda.me